Το έργο “Ειρήνη” περιλαμβάνει πέντε θεατρικούς μονολόγους που ενσαρκώνει η

Ειρήνη, προσωποποιημένη από μία γυναίκα ταλαιπωρημένη, κουρασμένη που

αφηγείται τα βάσανά της σε έναν άνθρωπο πήγε να συναντήσει για να ζητήσει τη

βοήθειά του, προκειμένου να μη χαθεί η Ειρήνη από τον κόσμο, δηλαδή η ίδια.

Ο άνθρωπος αυτός, την ακούει με μεγάλη προσοχή χωρίς να μιλάει καθόλου αλλά συμπάσχει μαζί της! Έτσι η Ειρήνη μέσα από μιά νοερή επικοινωνία που έχει μαζί του αντιλαμβάνεται πως αυτός ο άνθρωπος που δεν είναι άλλος από τον ποιητή, μπορεί να τη βοηθήσει.

Ο ποιητής εδώ, συμβολίζει την Τέχνη γενικότερα, τον Πολιτισμό και την Παιδεία.