Χαρά - Λύπη - Ενσυναίσθηση:
Αξιοποιώντας τα συναισθήματά μου
Τα παραμύθια
«Νάνοι, γίγαντες και ξωτικά, απολαμβάνουν τη χαρά!»»
«Η Καμπανούλα έβαλε φτερά στη λύπη!» και
«Ο Γαλαζούλης που “ένιωθε” τους άλλους!», ανήκουν στη νέα της σειρά της συγγραφέα, Σταυρούλας Βενιέρη, με τίτλο «Αξιοποιώντας τα συναισθήματά μου!».
Κύριος στόχος κάθε ιστορίας είναι να αντιληφθούν τα παιδιά ότι τα συναισθήματα είναι μέρος του εαυτού μας και πρέπει να μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε δημιουργικά.
Επιπλέον, τα παρακινεί με απλό τρόπο να ανακαλύψουν τον εαυτό τους, να δομήσουν την ταυτότητά τους και να αναπτύξουν την ενσυναίσθηση και την ευαισθησία τους.
Τα βιβλία περιλαμβάνουν
● Προτάσεις και δράσεις για τα Εργαστήρια Δεξιοτήτων
● Θέματα συζήτησης εκπαιδευτικών με τους μαθητές
● Ιδέες για ζωγραφική & εύκολες κατασκευές
● Φύλλα δημιουργικής απασχόλησης
● Τις ιστορίες σε μορφή έμμετρου λόγου
* Κάθε ιστορία είναι κατάλληλη για δραματοποίηση, έτσι ώστε να διασκεδάζουν τα παιδιά και να μαθαίνουν μέσα από αυτήν.
Συμπεριλαμβάνονται επίσης, 3 CD – ROM με το υλικό των βιβλίων.
Νάνοι, γίγαντες και ξωτικά, απολαμβάνουν τη χαρά!
Μέσα από την παράξενη ιστορία των φοβισμένων νάνων, των λυπημένων ξωτικών και των μικρών γιγάντων που όλο θύμωναν, τα παιδιά αντιλαμβάνονται πόσο σημαντικό ρόλο παίζει η χαρά στη ζωή όλων μας.
Γιατί όμως η Γουρλομάτα μάγισσα με τις φίλες της προκαλούσαν φόβο, θυμό και λύπη σε αυτά τα μικρά πλάσματα; Η νεράιδα Λαμπερή πώς θα αντιμετωπίσει την άσχημη αυτή κατάσταση; Θα βρει άραγε τη λύση μαζί με τις υπόλοιπες ευγενικές νεράιδες για να φέρουν ξανά το όμορφο συναίσθημα της χαράς στους μικρούς τους φίλους;
Βασικός στόχος της ιστορίας είναι να συνειδητοποιήσουν τα παιδιά ότι τα συναισθήματα είναι μέρος του εαυτού μας και πρέπει να μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε δημιουργικά. Επιπλέον, τα παρακινεί με απλό τρόπο να ανακαλύψουν την προσωπικότητά τους, να δομήσουν την ταυτότητά τους και να αναπτύξουν την ενσυναίσθηση και την ευαισθησία τους.
Λίγα λόγια από τη συγγραφέα:
Με τη νέα σειρά «Αξιοποιώντας τα συναισθήματά μου!», απώτερος σκοπός μου είναι να καταλάβουν τα παιδιά ότι όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά και όλα μας ανήκουν! Απλά, κάποια μας αρέσουν περισσότερο και κάποια άλλα δυσκολεύουν λίγο την καθημερινότητά μας. Ακόμη, ευελπιστώ να μάθουν να αναγνωρίζουν τα συναισθήματά τους, να τα αποδέχονται και ταυτόχρονα, να αναπτύξουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη.
Διαβάζοντας το παραμύθι «Νάνοι, γίγαντες και ξωτικά, απολαμβάνουν τη χαρά!», τα παιδιά αντιλαμβάνονται μέσα από την περιπέτεια των μικρών πλασμάτων, της νεράιδας Λαμπερής και της Γουρλομάτας μάγισσας ότι η χαρά είναι το συναίσθημα εκείνο που ευδοκιμεί μέσα από την αγάπη, τον σεβασμό και την κατανόηση ανάμεσά μας, μακριά από τη ζήλια, το φθόνο και την ανασφάλεια.
Η χαρά στους μικρούς και τους μεγάλους απορρέει από τα όμορφα λόγια που ακούμε, το νοιάξιμο, τη φροντίδα και τη δύναμη που παίρνουμε από τους ανθρώπους γύρω μας. Χαρά είναι επίσης το να μπορούμε να συγχωρούμε κάποιον που μας στεναχώρησε, έτσι ώστε να νιώθουμε περισσότερο χαρούμενοι εμείς οι ίδιοι!
Το συγκεκριμένο παραμύθι μεταδίδει πολλά και ουσιαστικά μηνύματα στους μαθητές που θα τους βοηθήσουν να νιώθουν χαρούμενοι, να ενεργοποιήσουν τη δυναμική τους στο μέγιστο, να θεμελιώσουν την πνευματική τους συγκρότηση και την ψυχική τους
ισορροπία, κάνοντας τον χαρακτήρα τους να ανθοφορήσει για ολόκληρη τη ζωή τους.
Η Καμπανούλα έβαλε φτερά στη λύπη!
Βασικός στόχος του έργου είναι να εμπεδώσουν τα παιδιά ότι τα συναισθήματα είναι μέρος του εαυτού μας και πρέπει να μάθουμε να τα διαχειριζόμαστε δημιουργικά.
Έτσι, μέσα από την περιπέτεια της μικρής Βιολέτας και της φίλης της, Ιωάννας, τα παιδιά αντιλαμβάνονται ότι η λύπη είναι ένα φυσιολογικό συναίσθημα που μπορεί να νιώσουν και οι μικροί και οι μεγάλοι. Ακόμη, θα συνειδητοποιήσουν ότι όταν κάποιος νιώθει λύπη, καταλαβαίνει καλύτερα την αξία της χαράς και σίγουρα, θα μπορέσει να δείξει αλληλεγγύη στη λύπη ενός άλλου ανθρώπου.
Άραγε, η Βιολέτα θα βρει τρόπο να ελέγξει και να αντιμετωπίσει τη λύπη της; Η «Καμπανούλα», η κατσικούλα της, και οι φίλοι της θα καταφέρουν να την βοηθήσουν; Η μητέρα της Βιολέτας με ποιον τρόπο θα συμπαρασταθεί στην κόρη της;
Λίγα λόγια από τη συγγραφέα:
Με τη νέα σειρά «Αξιοποιώντας τα συναισθήματά μου!», βασικό μου μέλημα είναι να κατανοήσουν τα παιδιά ότι κανένα συναίσθημα δεν είναι κακό, καθώς όλα τα συναισθήματα είναι φυσιολογικά.
Κάποια μας κάνουν να νιώθουμε άνετα και όμορφα μέσα μας, ενώ κάποια άλλα ίσως μας στεναχωρούν. Και στις δύο περιπτώσεις όμως, τα συναισθήματα είναι αληθινά και σημαντικά.
Ευελπιστώ λοιπόν, διαβάζοντας το παραμύθι «Η Καμπανούλα έβαλε φτερά στη λύπη!», να μάθουν να αναγνωρίζουν το συναίσθημα της λύπης, να το αποδέχονται και ταυτόχρονα, να βρουν τρόπους αντιμετώπισής του. Έτσι, θεωρώ ιδιαίτερα ουσιαστικό να συνειδητοποιήσουν ότι δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην έχει εκδηλώσει λύπη κάποια στιγμή στη ζωή του.
Στοχεύω επίσης να καταλάβουν ότι καλό είναι να παρακινήσουμε κάποιον που νιώθει λύπη να εξωτερικεύσει τα συναισθήματά του και να τα συζητήσουμε. Με αυτόν τον τρόπο, τα παιδιά θα καλλιεργήσουν την ενσυναίσθησή τους και θα μάθουν να συμπάσχουν με συνανθρώπους τους που νιώθουν λύπη.
Τέλος, μέσα από το συγκεκριμένο παραμύθι, επιθυμώ να μεταδώσω μηνύματα στους μαθητές που θα τους βοηθήσουν να ελέγχουν και να διαχειρίζονται τη λύπη τους, να θεμελιώσουν την πνευματική τους συγκρότηση και την ψυχική τους ισορροπία κάνοντας την καθημερινότητά τους πιο όμορφη και χαρούμενη!
Ο Γαλαζούλης που «ένιωθε» τους άλλους!
Βασικός σκοπός του έργου είναι να κατανοήσουν τα παιδιά ότι κανένα συναίσθημα δεν είναι κακό και όλα είναι φυσιολογικά. Πάνω από όλα όμως, να εμπεδώσουν τι σημαίνει ενσυναίσθηση και ποια είναι η αξία της.
Άραγε, ο ήρωας του παραμυθιού, ο Γαλαζούλης, που έμοιαζε με μαρκαδόρο, θα μπορέσει να βοηθήσει τα παιδιά να αντιληφθούν τι σημαίνει να μπαίνεις στη θέση του άλλου και να τον καταλαβαίνεις;
Οι υπόλοιποι συμμαθητές του, στο Τσαντοσχολειό, που έμοιαζαν με μολύβια, ξύστρες, γόμες, ξυλομπογιές, τετράδια και μπλοκ ζωγραφικής πώς θα αντιδράσουν όταν ξεσπάσει μεγάλος τσακωμός ανάμεσά τους; Η δασκάλα τους, η κυρία Ριγωτή, τι ρόλο θα παίξει;
Λίγα λόγια από τη συγγραφέα:
Γράφοντας το παραμύθι «Ο Γαλαζούλης που «ένιωθε» τους άλλους!», πρωταρχικό μου μέλημα ήταν μέσα από αυτό να ρωτήσουμε τα παιδιά τη γνώμη τους σχετικά με όσα συνέβησαν στους πρωταγωνιστές της ιστορίας, ανοίγοντας έτσι μια εποικοδομητική συζήτηση για τη σπουδαιότητα της ενσυναίσθησης.
Για παράδειγμα, «Πώς νομίζεις ότι νιώθει τώρα αυτός ο ήρωας;», «Γιατί λες να νιώθει έτσι;», «Εσύ πώς θα ένιωθες στην θέση του;».
Τα παιδιά λοιπόν, αποκτούν τη σχετική συνείδηση ότι υπάρχουν κι άλλες οπτικές γωνίες για να δει κάποιος μία κατάσταση πέρα από τη δική μας, αρκεί να μπορούμε να νιώθουμε πώς αισθάνεται το άλλο άτομο, να μην το αγνοούμε και να ευαισθητοποιούμαστε με τη δυσάρεστη θέση του. Οπότε θα καταφέρνουμε είτε να του συμπαραστεκόμαστε στη λύπη του είτε να χαιρόμαστε με τη χαρά του.
Με το συγκεκριμένο παραμύθι, το οποίο ανήκει στη σειρά «Αξιοποιώντας τα συναισθήματά μου!», επιθυμώ να μεταδώσω ουσιαστικά μηνύματα στους μαθητές που θα τους βοηθήσουν να ενεργοποιηθεί η δυναμική τους στο μέγιστο, να αναπτύξουν τη συναισθηματική τους νοημοσύνη και πάνω από όλα, να καλλιεργήσουν την ενσυναίσθησή τους χτίζοντας υγιείς κι ανθεκτικές σχέσεις που θα τους χαρίσουν την ευτυχία.
